İzlanda'nın post rock ve neo-classical müziğine daha da aşık olmamın nedenidir Olafur Arnalds (Slowblow, 65 Days of Static, Daniel Bjarnason ile birlikte).Kendisini geçtiğimiz senelerden bir kış gününde Found Songs albümünü edinmek suretiyle tanıdım. O günden beri vazgeçilmezlerim arasına girdi.
Aslında yaptığı müzik neo-classical/ambient tarzında diyebilirim. Hissettirdikleri konusunda hiçbir şey diyemem. Ama odanızın ışığını kapatıp ya da loş bir hale getirip düşüncelere dalmanızı sağlayan yavaş yavaş akan piyano sesi ve keman eşliği sizi hüzünlendirecektir.Aslında tam bir kış albümüdür. Pencereden dışarıyı seyrederken yavaşça düşen kar tanelerinin düşündükleridir müziğine yansıyan.Çıplak ağaçların ısınma isteğidir. Öyle sade bir yorumlaması vardır ki kendimden yaşça küçük olduğunu bildiğim halde hayranlıkla baktığım iki insandan biridir. (Diğeri Zach Condon).
Şu ana kadar çıkarmış olduğu albümlerin kapakları da ayrı bir sadelik ve güzellik içermektedir.Bunu da belirtmeden edemeyeceğim. Şimdiye kadar 3 albümü ve bir EP'si bulunan (Eugoly for Evolution -2006, Variantions of Static Ep-2008, Found Songs-2009, Dyad1909-2009)sanatçının her albümünü şiddetle tavsiye etmekten başka yapacak bir şeyim yok şu sıralar.
0 yorum:
Yorum Gönder